Afbeelding van Whats App op 2025 10 27 om 15 39 33 a14e0ce3

Terug op de fiets, op naar het EK U23

Name: Mike Krabbenborg | Nederlands kampioen baanwielrennen
Price range: $

Na een jaar vol onverwachte wendingen, teleurstellingen en hernieuwde focus, is het moment daar: ik mag me opmaken voor het EK U23 in Anadia, Portugal. Een plek die voor mij symbool staat voor zowel pijn als groei. Twee jaar geleden brak ik daar mijn enkel, deze zomer keer ik terug, sterker dan ooit. In deze blog neem ik je mee in mijn weg terug naar de fiets, de uitdagingen rond kwalificatie, en de drive die me heeft gebracht tot waar ik nu sta: klaar om te strijden op het hoogste niveau.

Terug de baan op:

Begin februari stapte ik weer op de fiets, met frisse moed en een nieuwe focus. Omdat de baan in Apeldoorn gesloten was en het RTC nog niet actief, begon ik met trainen in Amsterdam. Daar heb ik de eerste maand doorgebracht, totdat op 21 maart de trainingen van het RTC weer van start gingen in Apeldoorn

De overgang van het Nederlands team naar het RTC was groot. Alles voelde anders: de structuur, de begeleiding, de omgeving. Het koste tijd om mijn draai te vinden, maar dat is gelukt. Inmiddels train ik weer wekelijks op de baan, met een duidelijk doel voor ogen: kwalificatie voor het EK U23.

Dat EK vindt plaats van 15 tot en met 20 juli in Anadia, Portugal een plek die voor mij extra beladen is. Twee jaar geleden brak ik daar mijn enkel. Nu keer ik terug, sterker en gemotiveerder dan ooit.

Afbeelding van Whats App op 2025 10 27 om 15 39 37 b0a9eded

Kwalificatie niet zonder slag of stoot:

Natuurlijk moest ik me nog kwalificeren voor het EK, en dat ging niet zonder slag of stoot. Door miscommunicatie tussen de KNWU en het RTC was er al iemand eerder geplaatst voor het EK, omdat hij een wedstrijd in België had gereden. Achteraf bleek dat ook eerdere wedstrijden als selectiemoment golden, iets wat niet duidelijk was gecommuniceerd. Daardoor was de eerste plek voor het EK al vergeven.

Er bleef nog één plek over voor de individuele onderdelen, en twee plekken voor de teamsprint.

Op maandag 16 juni vond de kwalificatie plaats voor de individuele onderdelen. We moesten een 200 meter vliegende start en een 250 meter staande start rijden. Beide tijden werden gemeten, en de snelste renner die ook aan de kwalificatie-eis voldeed, mocht mee naar het EK.

Met een tijd van 10.25 op de 200 meter en een nieuw persoonlijk record wist ik me te plaatsen voor de individuele onderdelen: sprint en keirin.

Teamsprint: net niet.

Op vrijdag 27 juni stond er nog een speciaal kwalificatiemoment gepland voor de teamsprint. We reden twee keer een volledige teamsprint met drie renners: ikzelf, de al eerder geplaatste renner, en een RTC-renner. De kwalificatie-eis was een tijd van 45,5 seconden, goed voor een podiumplek op het EK.

In de eerste teamsprint reed ik op plek 3 en klokten we 45,8 seconden. In de tweede poging reed ik op plek 2 en kwamen we uit op 45,9 seconden. Helaas net niet genoeg, 0,3 seconde te langzaam. Daardoor mogen we niet starten op de teamsprint.

Wat nu?

Ondanks die teleurstelling ben ik ontzettend blij dat ik me heb weten te plaatsen voor de individuele onderdelen. Na alles wat er het afgelopen jaar is gebeurd, voelt dit als een beloning voor het blijven doorgaan. Ik kijk er naar uit om straks in Portugal te laten zien wat ik waard ben, op de zelfde baan waar ik ooit geblesseerd raakte.

Op zondag 13 juli vlieg ik naar Portugal om me voor te bereiden op het EK U23. Ik ben er klaar voor om alles te geven.